کوروش سلیمانی؛ فرامرز سهرابی؛ مهدی کلانتری
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر خستگی ذهنی و آگاهی از موقعیت بر عملکرد شناختی خلبانان خطوط هوایی با توجه به نقش تعدیل‌کننده منابع استرس انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه خلبانان غیرنظامی مرد شاغل در شرکت‌های هواپیمایی ایران در سال 1398 بود. 320 خلبان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان ...
بیشتر
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف ارزیابی اثر خستگی ذهنی و آگاهی از موقعیت بر عملکرد شناختی خلبانان خطوط هوایی با توجه به نقش تعدیل‌کننده منابع استرس انجام شد. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و جامعه آماری کلیه خلبانان غیرنظامی مرد شاغل در شرکت‌های هواپیمایی ایران در سال 1398 بود. 320 خلبان با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس به عنوان نمونه اصلی در تحلیل شرکت کردند. شرکتکنندگان به پرسشنامه سنجش چندبعدی خستگی ذهنی، مقیاس رتبهبندی آگاهی از موقعیت و پرسشنامه استرس شغلی پاسخ دادند و عملکرد شناختی آنها بر اساس دادههای محیط شبیهسازی ارزیابی شد. دادهها با استفاده ار روش همبستگی پیرسون، آزمون بوتاسترپ و نمودار اثرات تعاملی تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که استرس میتواند اثر خستگی ذهنی بر عملکرد تصمیمگیری خلبان و اثر آگاهی از موقعیت بر عملکرد توجه اجرایی را تعدیل کند. نتیجه گیری: بر اساس یافتههای پژوهش حاضر میتوان نتیجه گرفت که خستگی ذهنی، آگاهی از موقعیت و منابع استرس میتوانند در تعامل با هم عملکرد شناختی خلبانان خطوط هوایی ایران را پیشبینی کنند.
